eskiden çok samimi olunan biriyle düşman olmak

İmkansız olmayan şey. İlk kez başıma bu kadar zıtlıkla ve hızla geliyor. Resmen bir ortamda en yakın olduğum insanla artık hiç kimseyle olmadığım kadar kanlı bıçaklıyım. O benim açığımı kolluyor ben kendimi ondan korumaya çalışıyorum. Benim canımı yakmak için her kozu oynuyor. Ne kadar aşağılık biri olduğunu daha da iyi öğreniyorum her gün. Ama artık o suskun güneş yok. Onu alttan almıyorum. Onun beni karalama çabalarına sessiz kalmıyorum. Aynı güçle tepki veriyorum. Bugün hiç olmadığı kadar büyük bir kinle bana saldırdı. Beni çok üzecek bir şeye sebep olmak için çok çabaladı. Ben de çok yıprandım. Allah'a ilahi adalet için dua ettim. Allah işte çok büyük. Kendi kazdığı kuyuya öyle bir düştü ki. Beni karalamaya çalıştığı olayda benim haklı olduğumu herkes ona beyan etti. Yetmedi gitti en üst merciye şikayet etti beni. O da araştırdı konuyu, o da beni haklı bulmaz mı? Ama asla ikna olmuyor. Hala "ama güneş öyle yaptı, ama güneş böyle büyük hata yaptı" dese de yine de karşı taraf beni savundu. Hatta hiç beni savunmayacak insanlar bile beni savundu diğerleri de şaşırdı. Sonra baktım başka yerden kötülüyor beni gidip ona buna. Allah büyük. Yine düşer kendi kazdığı kuyuya. Ne ilginç şeymiş velhasıl. En sevdiğim insan, en çok beddua ettiğim insan oldu gitti.

Düşmanım bile olamaz

Düşman olmamız gereken olaylar olmuşsa artık umurumda olmayan biridir.

galeride artık yan yana gelmeyeceğiniz insanlara gülerek çekilmiş fotoğraflar ve sikilmiş bir hayat kalır geriye.